Kenmerken& Beschrijving
De grauwe gans, van de Latijnse naam Anser anser, is een vrij massieve palmgans met een spanwijdte van 1,70 meter.
Zijn algemene verenkleed is grijsbruin met witte accenten aan de bovenkant en lichtgrijs met zwarte vlekken aan de onderkant. De buik en onderkant van de staart zijn wit. De korte bovenstaart is wit en grijs.
De dikke, lichtoranje snavel heeft een opvallende vorm met een witachtig lipje aan de punt. Tot slot zijn de zwemvliezen roze.
Habitat(Biotoop)
De grauwe gans leeft in verschillende omgevingen, vooral in vochtige gebieden: ondiepe vijvers met rietkragen, moerassen, eilandjes van meren, kusten (zelfs in brak water), veengebieden, enz.
In de winter is hij erg aanwezig op het meer, vormt hij vrij dichte groepen en vliegt hij vaak ’s ochtends en ’s avonds.
Gedrag& gewoonten
De grauwe gans is overdag net zo actief als ’s nachts. Hij beweegt zich langzaam en knikt terwijl hij over gras en modderige gebieden loopt, waarbij hij van de gelegenheid gebruik maakt om te grazen van zachte grassen.
Tijdens de vlucht kan hij de V-vormen aannemen die kenmerkend zijn voor trekvogels. Net als de meeste anatidae (eenden) kwispelt hij af en toe met zijn staart. In groepen zijn er soms enkele duizenden individuen.
Voortplantingen onvolwassen
De grauwe gans bouwt een nest op de grond van kleine takken en twijgen, gevoerd met dons.
Hij legt tussen de 4 en 9 eieren, die hij ongeveer 30 dagen uitbroedt.
De kuikens verlaten het nest zodra ze kunnen om zich bij hun ouders te voegen in de veiligheid van het water. In hun eerste jaar maken ze de wintermigratie.
Roepof Stem
De grauwe gans heeft een sonore, nasale en harde roep. Het meest kenmerkend is de trisyllabische roep, met een hoge eerste klank (in falsetstem) die langer aanhoudt en meer accent heeft dan de volgende lettergrepen: “kyiaa-ga-ga”. Vaak heeft hij ook een schorre, lage “ank-ang-ang” roep, die doet denken aan de roep van de tamme gans.
grauwe gans
Asganzen
grauwe ganzen
